Τα μεσημέρια τριγυρνώ και ψάχνομαι, μου αρέσουν τα ωραία και παραδοσιακά μαγαζιά, τα ιδιαίτερα με καλούς μεζέδες και καλές τιμές.
Έτσι και σήμερα τριγυρίζοντας με το Speedmaster στους δρόμους του Πειραιά, περνούσα έξω από το Οινοπαντοπωλείο του Αποστόλη, βράδυ έχω κάτσει πολλές φορές, μεσημέρι ποτέ, οπότε ευκαιρία για κάτι ελαφρύ.
Αυτή είναι η τελευταία αυθεντική στον Πειραιά, σχεδόν δίπλα στο λιμάνι.
Εκεί, πίσω από τα παλιά καπνεργοστάσια του λιμανιού, στα σύνορα Πειραιά Δραπετσώνας και Ταμπούρια, βαλμένο σε μια γωνιά με υπερυψωμένο πεζοδρόμιο, θα το βρεις.
Ο Μπακαλόγατος, θα μπορούσε να είχε γυριστεί εδώ, υπήρξε στέκι του Καζαντζίδη, του Παπαϊωάννου και του Τσιτσάνη και έχει σπεσιαλιτέ την ομελέτα με κορν-μπιφ, τα αυγά μάτια με τηγανιτές πατάτες και τους κεφτέδες.
Το παλιό ψυγείο του (Εν Ελλάδι, 1938), η παλιά ζυγαριά, το απίστευτο μωσαϊκό, όλα αυτά τα διάφορα προϊόντα που είναι τοποθετημένα στα ξύλινα ράφια, δημιουργούν την εικόνα από Ελληνική γειτονιά. Μόνο σε ασπρόμαυρες Ελληνικές ταινίες θα τα δείτε, το πέρασμα των χρόνων δεν ακούμπησε εδώ. Πόσοι και ποιοι δεν έχουν περπατήσει εδώ μέσα, άσημοι και διάσημοι, ροκάδες και ρεμπέτες, εργάτες και επιχειρηματίες, με το μόνο κοινό χαρακτηριστικό που τους ενώνει, είναι η αγάπη για την ελληνική παραδοσιακή γειτονιά.
Το 1920 άρχισε να λειτουργεί από τον κ. Αριστείδη, γέννημα θρέμμα Πειραιώτη έτσι μου είπε ο κ. Απόστολος, ο οποίος είναι γιος του ιδρυτή και τωρινός ιδιοκτήτης του μαγαζιού.
Το πρωί δούλευε σαν μπακάλικο και το βράδυ σαν ταβέρνα. Στις 5 αξημέρωτα έρχονταν οι αμαξάδες να πιούν το κρασί τους για δύναμη και ύστερα ακολουθούσαν οι νοικοκυρές για να αγοράσουν τρόφιμα και ιδιαίτερα τα τυριά τους, καθώς το μαγαζί φημιζόταν για την γραβιέρα που ήταν δικής μας παραγωγής από το οικογενειακό τυροκομείο στη Θεσσαλία, από το Γαρδίκι Τρικάλων που είναι και η καταγωγή μας.
Η ιστορία του; Μακάρι να μπορούσαν να μιλήσουν τα ντουβάρια. Στην κατοχή ήταν το καταφύγιο της οικογένειας αλλά και όλης της γειτονιάς που τότε ήταν γεμάτη από παράγκες. Κάτω στο υπόγειο μαζεύονταν για να κρυφτούν και κοιμόντουσαν όλοι μαζί μέσα στα βαρέλια. Λίγο ψωμί, λίγο γάλα όλο και κάτι έβρισκε η οικογένεια για να βοηθήσει τον κόσμο. Πάνω στα στόρια του μαγαζιού υπάρχουν ακόμα οι τρύπες από τις σφαίρες των Γερμανών στην Κατοχή, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Σήμερα το μαγαζί διευθύνεται από το γιο του τον κύριο Αποστόλη. Αρωγοί του σε αυτό το ταξίδι των γεύσεων και των αναμνήσεων είναι η γυναίκα του, η κυρία Βούλα που φτιάχνει τα μεζεδάκια και ο γιος του, ο Γρηγόρης που βοηθάει στο σερβίρισμα.
Απλά και ωραία, εδώ στο ‘’Ειδικόν’’ θα απολαύσει κανείς κλασσικά πιάτα, όπως φάβα, κεφτέδες, φρέσκιες πατάτες, ντοματοσαλάτα, συκώτι ζουμερό, λουκάνικο και σουτζούκι, σαρδέλες, πικάντικη κεφαλογραβιέρα Αμφιλοχίας και αυγά καγιανά. Το σήμα κατατεθέν του μαγαζιού; Αυγά «τούρτα» (πάνω σε τηγανητές πατάτες) και ομελέτα με κορν-μπιφ.
Το κρασί είναι ακόμη δικό τους, ρετσίνα παλαιού τύπου που φτιάχνουν στο υπόγειο του μαγαζιού.
Το πρότυπο ψυγείο εν Ελλάδι 1938, λειτουργεί ακόμη κανονικά στο μαγαζί, από τα πιο όμορφα κειμήλια για νοσταλγούς του παρελθόντος. Πυκνά συχνά μαζεύονται καμιά 10αριά και ξεκινούν τα ρεμπέτικα τραγούδια και γίνετε χαμός, εδώ όλοι γίνονται ένα, μια παρέα, ενώνουν τα τραπέζια και γλεντάν με τη ψυχή τους.
Ο κ. Αποστόλης, είναι πάντα χαμογελαστός και ψυχή του μαγαζιού.
Οινοπαντοπωλείο Tο Ειδικόν, Ψαρών 38 και Σαλαμίνος,
Πειραιάς, τηλ. 210 4612.674.
Κάθε μέρα από τις 11.30-23.00, εκτός Κυριακής.
