Αυτές οι Πανέμορφες διαδρομές που μένουν ανεκμετάλλευτες, έτσι ρημάζει η ιδιαίτερης αξίας υποδομή του αφού κανένας δεν ενδιαφέρετε.
Αυτό το σιδηροδρομικό δίκτυο της Πελοποννήσου είναι η ιστορία της Ελλάδας. Πόλεμοι, κατοχή, εμφύλιος, μια λανθασμένη κρατική πολιτική και μνημόνια, άφησαν τα σημάδια τους στην υπερεκατονταετή λειτουργία του σιδηροδρόμου, με το οριστικό τέλος να έρχεται το 2011.
Ένα φωτογραφικό ταξίδι στους σταθμούς και όχι μόνο, φωτογραφίσαμε και βιντεοσκοπήσαμε τους υπέροχους σταθμούς και γεφύρια, με τη βοήθεια του Drone κάναμε εναέρια πλάνα σε παλιά γεφύρια που βρίσκονται κρεμασμένα σε δύσκολα προσβάσιμα σημεία.
Αξιόλογες μεταλλικές και ολολίθινες τοξωτές γέφυρες, μνημεία της ανάπτυξης της βιομηχανίας μετάλλου όσο και της τέχνης Ελλήνων και Ιταλών πετρομαστόρων αντίστοιχα. Είναι τέτοια η αξία του, που κτίρια σταθμών έχουν κηρυχθεί μνημεία από το ΥΠΠΟΑ από το 1985 ενώ ήδη εξετάζεται το ζήτημα κήρυξης ενός ολόκληρου τμήματος του (Ναύπλιο – Τρίπολη – Καλαμάτα με τις διακλαδώσεις) ως μνημείου. Εδώ βέβαια να σας πω ότι τίποτα από αυτά δεν ισχύουν, διοτι το 90% των σταθμών έχουν λεηλατηθεί σε σημείο μη αναστρέψιμο.
Γυρίσαμε το δίκτυο σε όλη του την έκταση και ειδικά διαδρομές που ξεχώρισα κατά καιρούς, ως προς την ομορφιά των τοπίων.
Στην ακμή του, το 1905, μετέφερε 1.740.000 επιβάτες ετησίως καθώς και 251.000 τόνους εμπορευμάτων. Κάλυπτε 750 χλμ, διέθετε 159 σταθμούς και εξυπηρετούσε σημαντικές πόλεις όπως οι: Αθήνα, Μέγαρα, Ελευσίνα, Λουτράκι, Κόρινθο, Κιάτο, Ξυλόκαστρο, Διακοφτό, Αίγιο, Πάτρα, Καβάσιλα. Κυλλήνη, Αμαλιάδα. Κατάκολο, Πύργο, Ολυμπία, Κυπαρισσία, Καλαμάτα, Μεσσήνη, Μεγαλόπολη, Τρίπολη, Άργος, Ναύπλιο, Νεμέα.
Το οδοιπορικό αυτό είχε σκοπό τη φωτογράφιση και βιντεοσκόπηση με νέες κάμερες από τη Sony, αναδεικνύοντας την περιοχή με την κορυφαία ποιότητα της Sony.
Μοτοσικλέτα ήταν ένα ταπεινό Bajaj 400 Dominar.
